Je zorgt voor datgene waar je van houdt. ‘Leiders’ als Trump. Poetin en Xi Jinping en andere dictatoriale types houden gezien hun daden niet van mensen, en – behalve als decor – ook niet van de natuur. Dan hou je weinig anders over dan zwelgen in ‘eigenliefde’ die zich vertaalt in het vergaren van geld en macht, rusteloos op zoek naar de vervulling van het onvervulbare ego. Het is ongetwijfeld een gevolg van jeugdtrauma’s en gebrek aan liefde, maar de gevolgen voor het leven op onze planeet zijn immens. Waar psychische hulp is geboden, krijgen ze met hun populistische bombarie helaas het vertrouwen en stemmen van velen, gesteund door bedrijven die het ‘plundermodel’, dat deze wereldleiders voorstaan, van onze aarde voor eigen gewin graag voortzetten. Uiteindelijk slepen dit soort leiders alles en iedereen mee in wat uiteindelijk doorgaans leidt tot zelfvernietiging. Laten we hopen dat er genoeg krachten in de wereld opstaan om dit soort mannen te stoppen.
Ik bezocht onlangs een prachtige tentoonstelling van schilder Jan Mankes (1889 – 1920) in museum Arnhem (te zien tot 22 juni). Mankes is vooral beroemd om zijn liefdevolle portretten van dieren. Zijn antwoord op de turbulentie in de wereld rond de Eerste Wereldoorlog was juist een zoektocht naar schoonheid en verstilling vanuit een spirituele verbinding met het leven. Nu heeft Jan daar natuurlijk ook de oorlog niet mee voorkomen. Maar een deel van het antwoord op alle pogingen om het leven op aarde te vernietigen, is wel om zelf de verbinding met het leven te blijven zoeken. Elke daad, klein of groot die we NU zetten, heeft daarin betekenis.
“Van daaruit een bruggetje naar PesticideVRIJdag. Vrijdag 11 april organiseert de Parkinson Vereniging samen met Stichting Natuur en Milieu, de FNV en vele andere organisaties waaronder Stichting Demeter de PesticideVRIJdag in Den Haag, vanaf 13.00 uur in het park tegenover Den Haag Centraal Station. Met patiënten die zelf met deze nog ongeneeslijke ziekte kampen maar zeer gemotiveerd zijn om te voorkomen dat steeds meer mensen ziek zullen worden en die hopen dat velen hun oproep komen versterken”
Want pesticiden, ofwel landbouwgif, zijn gemaakt om te doden en zijn daarmee toxisch. Fungiciden, insecticiden en herbiciden vormen het trio om op deze wijze voedsel te verbouwen met wat ‘gewasbeschermingsmiddelen’ wordt genoemd. Op de agrarische scholen zijn de boeren van nu en de toekomst opgegroeid met ‘spuitschema’s.’
Officieel gaan de pesticiden door een uitvoerig beoordelingssysteem, maar er wordt niet gekeken naar wat een mix van deze middelen doet en er wordt primair gekeken naar het effect op mensen. Maar dat effect is per definitie indirect. Als insecten sterven, leggen daarna de vogels het loodje en alles komt in ons ecosysteem terecht. Vervolgens komt het in ons water, de bodems, de lucht.
En het absurde is, biologische en biodynamisch werkende boeren bewijzen al tientallen jaren dat we zonder chemisch synthetische middelen prima oogsten kunnen halen. Ook op bedrijven van 100 hectare en meer. Biodynamisch akkerbouwer Krispijn van den Dries zal hierover op deze demonstratie vertellen. Veel media nemen helaas het frame van de agro-industrie over dat onze voedselzekerheid in gevaar komt als we geen landbouwgif meer kunnen gebruiken. Het gebruik van landbouwgif is feitelijk een oorlog tegen de natuur, tegen het leven. Daar komt zeker geen voedselzekerheid uit voort.
Ook in ons land is het populisme sterker geworden en worden frames vanuit industrietakken die onze aarde onleefbaar maken, gebruikt en heeft dit invloed op het beleid. Daarom is het belangrijk dat we duidelijk maken dat een leefbare aarde voortkomt uit liefde voor mens en natuur, daar naar handelen en ons erover uitspreken.
Tekst: Bert Ruitenbeek | Beeld: PesticidenVRIJdag | Schilderij: Jan Menkes ‘Zelfportret met Uil’, gefotografeerd door Peter Cox
